Θέλεις να δείς αν είσαι γνήσιος ή ψεύτικος χριστιανός;

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Οι χρυσοχόοι έχουν μία πέτρα πολύτιμη, που την ονομάζουν «λυδία λίθο». Η πέτρα αυτή έχει την ιδιότητα να ξεχωρίζει το πραγματικό χρυσάφι από το κίβδηλο.

Αλλά μια τέτοια πέτρα, μια «λυδία λίθος», με την οποία μπορούμε να ξεχωρίσουμε την αρετή από την κακία, τους πραγματικούς χριστιανούς από τους ψεύτικους, είναι η Αγία Γραφή. Θέλεις να δεις αν είσαι γνήσιος ή ψεύτικος χριστιανός; Σε συμβουλεύω ν’ αγοράσεις αυτήν την «λυδία λίθο», την Γραφή, και ν’ αρχίσεις να την μελετάς προσεκτικά. Κάθε φορά που θα διαβάζεις έναν στίχο, να ελέγχεις τον εαυτόν σου και να τον ρωτάς: Αυτό που γράφεται εδώ, το εφάρμοσα; Από τη στιγμή αυτή θ’ αρχίσεις να μπαίνεις στο μεγάλο νόημα του Χριστιανισμού και να γίνεσαι συνειδητός χριστιανός.

Με θησαυρό πολύτιμο μοιάζει η μελέτη των θείων Γράφων. Διότι όπως από τον πολύτιμο θησαυρό, όταν πάρει κανείς και ένα μικρό μέρος αποκτά πολύ πλούτο, έτσι και από την Αγία Γραφή. Και από μια μόνο μικρή λέξη της είναι δυνατό να αποκομίσουμε πολύ βαθιά και ισχυρά πνευματικά νοήματα και πλούτο, πού ξεπερνά κάθε περιγραφή.

Χρειάζεται να δείχνουμε πολλή επιμέλεια και πολλή αγρυπνία για να κατανοήσουμε το βαθύ περιεχόμενο των θείων Γραφών. Δεν είναι δυνατό με πρόχειρη και επιπόλαιη εξέταση να βρούμε το νόημά τους. Ούτε ενώ κοιμόμαστε να τις κατανοήσουμε. Για να καταλάβουμε τις Γραφές πρέπει να τις διερευνούμε με ακρίβεια. Αλλά και αυτό δεν είναι αρκετό. Είναι ανάγκη να προσευχόμαστε πολύ, για να έχουμε τον θειο φωτισμό. Με αυτόν θα κατορθώσουμε να εισχωρήσουμε λίγο στα άδυτα των θείων λόγων και να δούμε κάπως καθαρά τις θείες αλήθειες.

Από όλους γενικά τους λογισμούς που φέρνει ο πονηρός, λυτρώνει και σώζει την ψυχή η ανάγνωση των Γραφών κατά τρόπο θαυμαστό, όπως σώζεται από τη μέση της φωτιάς εκείνος που έπεσε από απροσεξία. Για τούτο και ο Δαβίδ, ο μεγάλος εκείνος προφήτης, επειδή γνώριζε την πολλή ωφέλεια, που παίρνει εκείνος που διαρκώς προσέχει και μελετά τις Γραφές και απολαμβάνει τα πλούσια διδάγματά τους, παρομοιάζει αυτόν με δένδρο καταπράσινο και θαλερότατο, το οποίο ποτέ δεν χάνει την δροσερότητά του, γιατί είναι φυτεμένο κοντά στα ρυάκια, στα οποία τρέχουν άφθονα και δροσερά νερά.

Πηγή: vatopaidi.wordpress.com