Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Πώς ο Θεός έδωσε τις Δέκα Εντολές στους εβραίους! (ανέκδοτο)

Ο Θεός πήγε στους γερμανούς και είπε “έχω Εντολές για σας που θα κάνουν τις ζωές σας καλύτερες”.

Και οι γερμανοί ρώτησαν: “τι είναι εντολές;”

Και ο Θεός εξήγησε: “κανόνες ζωής”.

“Μπορείς να μας δώσεις ένα παράδειγμα;”

“Να μη σκοτώνετε”.

“Να μη σκοτώνουμε; Δεν ενδιαφερόμαστε”.

Έτσι Εκείνος πήγε στους ιταλούς και είπε “έχω Εντολές”.

Και οι ιταλοί ζήτησαν ένα παράδειγμα, και ο Κύριος είπε “να μην κλέβετε”.

“Να μην κλέβουμε; δεν ενδιαφερόμαστε”.

Τότε Εκείνος πήγε στους γάλλους και είπε “έχω Εντολές”.

Οι γάλλοι ζήτησαν ένα παράδειγμα και ο Κύριος είπε “να μην επιθυμείτε τη γυναίκα του γείτονα”..

“Να μην επιθυμούμε τη γυναίκα του γείτονα; δεν ενδιαφερόμαστε”.

Τότε ο Κύριος πήγε στους εβραίους και είπε, “έχω Εντολές”.

“Εντολές;” ρώτησαν, “και πόσο κάνουν;”

“Είναι δωρεάν”.

“Θα πάρουμε δέκα”.

Πηγή: vatopaidi.wordpress.com/2009/06/25/πώς-ο-θεός-έδωσε-τις-δέκα-εντολές-στους

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Το μέτρο του φαγητού και η Νηστεία (Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου)

Ως προς τη διατροφή, ας είναι αρχή σας να σηκώνεστε από το τραπέζι μισοχορτάτος. Ετσι η κακιά δούλα, η σάρκα, θα νιώσει ότι εχει από πάνω της εναν εξουσιαστή.

Όσο για το κρασί, πολύ καλά κάνατε και το κόψατε. Ετσι θα είστε πάντα νηφάλιος, με ξεθόλωτο νου και δραστήριο σώμα. Μεγάλη υπόθεση!

Νηστεία για μεγάλους και παιδιά.

Η νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής και οι υπόλοιπες «διατεταγμένες» νηστείες του εκκλησιαστικού έτους είναι αρκετές. Δεν υπάρχει λόγος να προσθέσετε σ’ αυτές άλλη μια μέρα την εβδομάδα. Ρίξτε καλύτερα μεγαλύτερο βάρος στον πνευματικό αγώνα εναντίον των πονηρών λογισμών και των εμπαθών αισθημάτων. Ως προς το σώμα, φτάνει να το κρατάτε υπό τον έλεγχο σας με μια διακριτική εγκράτεια σε όλα.

Τα παιδιά, όταν είναι άρρωστα η ασθενικά, ας μη νηστεύουν. Όταν όμως είναι υγιή, γιατί όχι; Αν δεν συνηθίσουν να νηστεύουν από μικρά, ούτε όταν μεγαλώσουν θα τηρούν τις νηστείες της Εκκλησίας μας.

Με ρωτάτε, αν μπορεί να πιει γάλα κάποιος άρρωστος σε καιρό νηστείας. Όχι μόνο γάλα, μα και άλλες καταλύσιμες τροφές μπορεί να γευθεί, εφόσον αυτό απαιτεί η κατάσταση της υγείας του.

Η ωφέλεια μας από τις νηστείες της Εκκλησίας.

Με την ευκαιρία της ενάρξεως της ψυχοσωτήριας νηστείας, σας εύχομαι καλή Σαρακοστή. Θείο δώρο είναι η ευλογημένη αυτή περίοδος. Οι άγιοι πατέρες, με το φωτισμό του Άγιου Πνεύματος, θέσπισαν ορισμένες μόνο ήμερες και περιόδους νηστείας. Βλέπετε, λόγω της ανθρώπινης αδυναμίας μας, δεν μπορούμε να νηστεύουμε όλο το χρόνο, όπως φυσικά θα κάναμε, αν είχαμε απελευθερωθεί ολότελα από τα υλικά, αν ανήκαμε αποκλειστικά στο Θεό, αν ήμασταν πνευματικοί και όχι σαρκικοί. Αυτός ακριβώς, όμως, είναι ο στόχος των νηστειών της Εκκλησίας: Να γίνουμε πνευματικοί. Γιατί με τη νηστεία ταπεινώνεται η σάρκα, και μαζί της η καρδιά, και νεκρώνονται σταδιακά όλα τα πάθη. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πόσο μεγάλη είναι η ωφέλεια της.

(Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, Χειραγωγία στην πνευματική ζωή, Ι. Μ. Παρακλήτου, Εκδ. ε΄, σ. 165-167).

Πηγή: vatopaidi.wordpress.com/2009/06/18/το-μετρο-του-φαγητου-και-η-νηστεια-οσίο

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Ταπείνωση: Ο δρόμος της Σωτηρίας

Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

Ο πιο σίγουρος δρόμος προς τη βασίλεια των ουρανών είναι η ταπείνωση. Όταν αύτη ριζώσει στη ψυχή, θα φέρει όλες τις άλλες αρετές και την ελπίδα της σωτηρίας.

«Δεν έχω ταπείνωση και αγάπη», γράφετε. Αφού δεν έχετε ταπείνωση και αγάπη, δεν έχετε τίποτα. Καθετί πνευματικό γεννιέται και αναπτύσσεται μαζί μ’ αυτές. Ταπείνωση θ’ αποκτήσετε κάνοντας έργα ταπεινά, σηκώνοντας αγόγγυστα κάθε προσβολή και περιφρόνηση, βάζοντας τον εαυτό σας κάτω απ’ όλους τους ανθρώπους, καλλιεργώντας μέσα σας την αυτομεμψία και αυτοεξουθένωση. Αγάπη θ’ αποκτήσετε κάνοντας εργα αγάπης. Αυτά αρχικά απαιτούν την άσκηση βίας στη ψυχή, με τον καιρό όμως γίνονται δίχως δυσκολία, με προθυμία και ευχαρίστηση. Πρέπει να ξέρετε, πάντως, πως η αγάπη αυξάνεται φυσικά και αβίαστα μαζί με την ταπείνωση. Γιατί οσο μειώνεται ο εγωισμός μας, τόσο φουντώνει η φλόγα της αγάπης μας στο Θεό και τον πλησίον.

(Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, Χειραγωγία στην πνευματική ζωή, Ι. Μ. Παρακλήτου, Έκδ. ε΄, σ. 176).

Πηγή: vatopaidi.wordpress.com/2009/06/17/ταπεινωση-ο-δρομοσ-τησ-σωτηριασ

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »

Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Ο θυμός

Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

Το θυμό να τον πολεμήσετε μ’ όλες σας τις δυνάμεις. Η χάρη του Θεού ελκύεται από την πραότητα. Απεναντίας, η θυμώδης καρδιά, λένε οι άγιοι πατέρες, είναι καθέδρα του διαβόλου. Παλέψτε, λοιπόν, μεθοδικά και συστηματικά εναντίον αυτού του φοβερού πάθους. Και ο Κύριος, βλέποντας τον αγώνα σας, θα σας βοηθήσει να λυτρωθείτε με τον καιρό από τη δυναστεία του. Ως τότε, έπειτα από κάθε πτώση σας, να ταπεινώνεστε και να ζητάτε με δάκρυα το θείο έλεος.

Πρέπει να ομολογήσουμε, βέβαια, ότι το πάθος του θυμού σχετίζεται με την ιδιοσυγκρασία του ανθρώπου. Ένας είναι από τη φύση του ήρεμος- άλλος πάλι από τη φύση του νευρικός και ευέξαπτος. Ο δεύτερος δεν μπορεί να ενοχοποιηθεί, φυσικά, για την ιδιοσυγκρασία του, ευθύνεται όμως για την τυχόν έλλειψη συναισθήσεως, ταπεινής ομολογίας και αγωνιστικότητος εναντίον του πάθους.

Πότε επιτρέπεται η αγανάκτηση.

Όταν κάποιος σας ενοχλεί, η αγανάκτηση είναι αδικαιολόγητη, καθώς γεννιέται από τον εγωισμό -«Μη με σκοτίζεις!». Τότε ο εχθρός είναι κοντά σας. Και κερδίζει…

Η αγανάκτηση και ο θυμός επιτρέπονται μόνο όταν στρέφονται εναντίον των κακών λογισμών και επιθυμιών.

(Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, Χειραγωγία στην πνευματική ζωή, Ι. Μ. Παρακλήτου, Έκδ. ε΄, σ. 146-147).

Πηγή: vatopaidi.wordpress.com/2009/06/16/ο-θυμοσ

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »

Σάββατο 13 Ιουνίου 2009

Η απάτη για το Φθόριο Μέρος 1ο


Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

Μόνο ο άνθρωπος είναι ελεύθερος

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Όπως ακριβώς η μέλισσα όταν πετάει στα λιβάδια, δεν παίρνει ό,τι βρει, αλλά αφού διαλέξει τα χρήσιμα, αφήνει τα υπόλοιπα, έτσι να κάνεις και εσύ· αφού πλησιάσεις και εξετάσεις με ακρίβεια το γένος των αλόγων ζώων, αν υπάρχει κάτι χρήσιμο σ’ αυτά, φρόντισε να το μιμηθείς· και όσα χαρίσματα έχουν από τη φύση τους, εσύ προσπάθησε να τα αποκτήσεις με την ελεύθερη θέληση σου. Γιατί, έχεις τιμηθεί μ’ αυτή από το Θεό, για να μπορείς να κατορθώνεις με την ελεύθερη απόφασή σου, όσα τα ζώα έχουν μέσα στη φύση τους, και να πάρεις έτσι και βραβεία. Γιατί στην περίπτωση των ζώων, τα κατορθώματα δεν είναι αποτέλεσμα ελεύθερης εκλογής και σκέψεως, αλλά μόνο αποτέλεσμα των δυνάμεων με τις οποίες είναι προικισμένη η φύση τους… Η μέλισσα κάνει το μέλι, όχι γιατί το διδάχθηκε με λόγια ή το ανακάλυψε με το νου της, αλλά γιατί η φύση την εκπαίδευσε…από τότε που δημιουργήθηκε ο κόσμος μέχρι σήμερα, κανείς δεν είδε μέλισσες που να ησυχάζουν και να μη κάνουν μέλι. Γιατί τέτοια είναι τα φυσικά χαρακτηριστικά που είναι κοινά σε όλους, ενώ τα έργα που γίνονται με την ελεύθερη θέληση του ανθρώπου, δεν είναι κοινά, γιατί έχουν ανάγκη από κόπο, για να κατορθωθούν.

( Εις Ανδριάντας, Ομ. ΙΒ΄, 3)

Πηγή: vatopaidi.wordpress.com/2009/06/11/μονο-ο-ανθρωποσ-ειναι-ελευθεροσ

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Συγκλονιστικό βίντεο

Εχθές, κάποιοι φίλοι από την Σερβία, μας έστειλαν το παρακάτω βίντεο και κείμενο. Εμείς δεν γνωρίζουμε περισσότερα για αυτό το βίντεο και δεν είμαστε σε θέση να μιλήσουμε για αυτό. Θα θέλαμε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.

“Κάτι πολύ ασυνήθιστο που δεν έχουμε ξαναδεί! Ένας πιστός, προσπαθώντας να αποθανατίσει το ηλιοβασίλεμα, με το κινητό του, πρόσεξε ένα παράξενο φως στα αριστερά και άρχισε να το βιντεοσκοπεί. Ήταν ένας Άγγελος που έπαιρνε την ψυχή ενός ανθρώπου. Όταν πήγαν στο κτίριο, βρήκαν ότι όντως κάποιος είχε πεθάνει! Κοιτάξτε!”



Πηγή: vatopaidi.wordpress.com/2009/06/10/συγκλονιστικό-βίντεο-amazing-video

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »

Η ειρήνη της ψυχής (Μεγάλου Βασιλείου)

Φαίνεται ότι η τελειότερη από όλες τις ευλογίες του Θεού είναι η ειρήνη, που είναι η σταθερότητα της θελήσεως που κυριαρχεί μέσα μας και μας κατευθύνει στο αγαθό. Ώστε ο ειρηνικός άνθρωπος έχει ως χαρακτηριστικό τα σεμνά ήθη. Αντίθετα, εκείνος που πολεμείται ακόμη από τα πάθη του, δεν έχει ακόμη την ειρήνη του Θεού, που ο Κύριος έδωσε στους μαθητές του, την οποία «δεν μπορεί να κατανοήσει κανένας νους ανθρώπινος ή αγγελικός» (Φιλ. 4, 7) και η οποία θα περιφρουρήσει τις ψυχές εκείνων που την αξίζουν. Αυτή την ειρήνη εύχεται στις εκκλησίες του Χριστού και ο Απ. Πέτρος λέγοντας: « Μακάρι να πληθύνουν και να περισσεύσουν σε σας η χάρη και η ειρήνη» (Α΄ Πετρ. 1, 2). Ας αγωνιστούμε λοιπόν κι εμείς με γενναιότητα για να συντρίψουμε το σαρκικό και κοσμικό φρόνημα που είναι «εχθρικό προς το Θεό» (Ρωμ.8,7) και, αφού επικρατήσει στη ψυχή μας κατάσταση γαλήνης και αταραξίας, να ονομασθούμε «υιοί ειρήνης» (Λουκ. 10,6) και να λάβουμε την ευλογία του Θεού με ειρήνη, στο όνομα του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας.

( Μ. Βασιλείου, ΚΗ΄ Ψαλμός, .8)

Πηγή: vatopaidi.wordpress.com/2009/06/10/η-ειρηνη-τησ-ψυχησ-μεγάλου-βασιλείου

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »

Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

Είπε ο Γέροντας Πορφύριος…

Η προσευχή ωφελεί σε όλα, και στα πιο απλά. Για παράδειγμα, πάσχεις από αϋπνία·να μη σκέπτεσαι τον ύπνο. Να σηκώνεσαι, να βγαίνεις έξω και να έρχεσαι πάλι μέσα στο δωμάτιο, να πέφτεις στο κρεββάτι σαν για πρώτη φορά, χωρίς να σκέπτεσαι αν θα κοιμηθείς ή όχι. Να συγκεντρώνεσαι, να λέεις τη δοξολογία και μετά τρεις φορές το «Κύριε Ιησού Χριστέ…» κι έτσι θα έρχεται ο ύπνος.

Όταν είσαι εν προσευχή όλα γίνονται όπως πρέπει. Παραδείγματος χάριν, πλένεις πιάτα και δεν σπάζεις κανένα, δεν κάνεις ζημιές. Έρχεται μέσα σου η χάρις του Θεού. Όταν έχεις την χάρι, όλα γίνονται με χαρά, χωρίς κόπο.

Όταν κάνομε συνέχεια προσευχή, θα μας φωτίζει ο Θεός τι να κάνομε κάθε φορά και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Θα το λέει ο Θεός μέσα μας. Θα βρίσκει τρόπους ο Θεός.

Μπορούμε βέβαια να συνδυάζομε την προσευχή και με νηστεία. Δηλαδή, όταν έχομε ένα σοβαρό πρόβλημα ή δίλημμα, να προηγείται πολλή προσευχή και νηστεία.

Όταν πάλι έχομε αιτήματα για τον κόσμο να τα λέμε μυστικά, με την προσευχή πουγίνεται «εν τω κρυπτώ» και δεν φαίνεται. Η πολλή περίσπαση δεν διευκολύνει την προσευχή.

Αφήστε τα τηλέφωνα, τις επικοινωνίες και τα πολλά λόγια με τους ανθρώπους. Αν ο Κύριος δεν βοηθήσει, τι κάνουν οι δικές μας προσπάθειες; Άρα προσευχή, προσευχή με αγάπη.

Καλύτερα τους βοηθάμε από μακριά με την προσευχή. Τους βοηθάμε με τον πιο καλό, με τον πιο τέλειο τρόπο.

Είμαστε όλοι ένα σώμα με κεφαλή τον Χριστό. Όλοι είμαστε Εκκλησία. Η θρησκεία μας αυτό το μεγαλείο έχει, ενώνει τον κόσμο νοερώς. Η δύναμη της προσευχής είναι μεγάλη, πολύ μεγάλη, κυρίως όταν γίνεται από πολλούς αδελφούς. Στην κοινή προσευχή ενούνται όλοι. Να νιώθομε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας. Αυτό είναι η ζωή μας, το αγαλλίαμά

μας, ο θησαυρός μας. Όλα είναι εύκολα εν Χριστώ. Ο Χριστός είναι το κέντρο· όλοι συντρέχουν προς το κέντρο και ενώνονται εν ενί πνεύματι και μια καρδία. Κάτι τέτοιο συνέβη κατά την Πεντηκοστή. Η αγάπη η λατρεία προς τον Θεό, η λαχτάρα, η ένωσις μετά του Θεού, η ένωσις μετά της Εκκλησίας είναι ο επί γης Παράδεισος. Αν αποσπάσομε τη θεία χάρι, όλα είναι εύκολα, χαρούμενα και ευλογία Θεού.

Όταν έχομε κάποιο πρόβλημα εμείς ή κάποιος άλλος, να ζητάμε κι από άλλους προσευχές και να παρακαλούμε όλοι τον Θεό με πίστη και αγάπη. Να είστε σίγουροι ότι ο Θεός ευαρεστείται σ’ αυτές τις προσευχές και επεμβαίνει κάνοντας θαύματα. Αυτό δεν το έχομε καταλάβει καλά. Το πήραμε έτσι απλά και λέμε: «Κάνε μια προσευχή για μένα».

Πιο πολύ θα προσεύχεσθε για τους άλλους παρά για τον εαυτό σας. Θα λέτε το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» και θα έχετε μέσα σας πάντοτε και τους άλλους. Όλοι είμαστε παιδιά του ίδιου Πατέρα, είμαστε όλοι ένα· γι’ αυτό όταν προσευχόμαστε για τους άλλους λέμε, «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», και όχι «ελέησέ τους». Τους κάνομε έτσι ένα με τον εαυτό μας.

Όταν έχετε μεγάλη αγάπη και αυτή η αγάπη σας κινεί σε προσευχή, τότε τα κύματα της αγάπης σας πηγαίνουν και επηρεάζουν αυτόν για τον οποίο προσεύχεσθε και δημιουργείτε γύρω του μια ασπίδα προστασίας και τον επηρεάζετε, τον οδηγείτε προς το αγαθόν. Βλέποντας την προσπάθειά σας ο Θεός δίδει πλούσια την χάρι Του και σ’ εσάς και σ’ εκείνον. Αλλά πρέπει να αποθάνομε για τον εαυτό μας. Καταλάβατε;

Εσείς με τη σοφία σας υποδεικνύετε ενώ αυτό δεν είναι και τόσο σωστό. Το μυστικό είναι άλλο, όχι αυτό που θα πούμε, που θα υποδείξομε στους άλλους. Το μυστικό είναι η αφοσίωσή μας, η προσευχή μας στον Θεό, για να επικρατήσει αυτό που πρέπει στους αδελφούς μας με την χάρι του Θεού. Αυτό είναι. Αυτό που εμείς δεν μπορούμε να το κάνομε, θα το κάνει η χάρις Του.

Προσεύχομαι για τα θέματά σας, αλλ’ αυτό δεν αρκεί. Πρέπει η προσευχή μου να βρίσκει κι από σας μια ανταπόκριση. Ο Θεός που στέλνει την χάρι Του σ’ εμάς, πρέπει να βρει την αγκαλιά μας ανοικτή, ώστε να τη δεχθεί. Κι ό,τι επιτρέψει Εκείνος θα είναι προς ψυχική μας ωφέλεια. Όχι όμως, ημών προσευχομένων, υμών δε κοιμωμένων.

Να προσεύχεσθε για την κάθαρση κάθε ανθρώπου, για να μιμηθείτε τον αγγελικό τρόπο στη ζωή σας. Ναι, οι άγγελοι δεν προσεύχονται για τον εαυτό τους. Εγώ έτσι προσεύχομαι για τους ανθρώπους, για την Εκκλησία, για το Σώμα της Εκκλησίας. Την ώρα που προσεύχεσθε για την Εκκλησία, απαλλάσεσθε κι απ’ τα πάθη. Την ώρα που δοξολογείτε απαλύνεται η ψυχούλα σας και αγιάζεται υπό της θείας χάριτος. Αυτή την τέχνη θέλω να μάθετε.

Ο Θεός θέλει να ομοιωθούμε με τους αγγέλους. Οι άγγελοι μόνο δοξολογούν τον Θεό.

Αυτή είναι η προσευχή τους, μόνο η δοξολογία. Είναι λεπτό πράγμα η δοξολογία· ξεφεύγει απ’ τα ανθρώπινα. … Η δοξολογία είναι ανιδιοτελής προσευχή. Οι άγγελοι δεν προσεύχονται, για να κερδίσουν κάτι, είναι ανιδιοτελείς. Ο Θεός έδωσε και σ’ εμάς αυτή τη δυνατότητα, αν είναι η προσευχή μας μια διαρκής δοξολογία, προσευχή αγγελική. Εδώ βρίσκεται το μεγάλο μυστικό. Όταν μπούμε σ’ αυτή την προσευχή θα δοξάζομε τον Θεό συνεχώς αφήνοντας τα όλα σ’ Αυτόν, όπως εύχεται η Εκκλησία μας: «… πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα». Αυτά είναι τα «ανώτερα μαθηματικά» της θρησκείας μας!

Πηγή: vatopaidi.wordpress.com/2009/06/06/είπε-ο-γέροντας-πορφύριος

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »

Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση (π. Θεόδωρος Ζήσης)

Ενδιαφέροντα είναι και όσα λέγει (ο Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος) για την σεξουαλική διαπαι­δαγώγηση των νέων, τα οποία βεβαίως βρίσκονται σε αντίθεση προς όσα η σημερινή ελευθεριάζουσα και αχαλίνωτη βιοθεωρία και παι­δαγωγική προβάλει. Η σαρκική επιθυμία από το δέκατο πέμπτο έτος της ηλικίας επιτίθεται με σφοδρότητα και η χαλιναγώγησή της είναι πολύ δύσκολη. Συνιστά να αποφεύγονται τα αισχρά θεάματα και ακούσματα, που διεγείρουν την επιθυμία. Ως αντιστάθμισμα για την απώλεια αυτής της ψυχαγωγίας συνιστά τη στροφή του ενδια­φέροντος των νέων προς άλλες κατευθύνσεις· σε εκδρομές, επισκέ­ψεις πόλεων και μουσείων, συναναστροφές με πνευματικούς και αγί­ους ανθρώπους.

Στην εποχή μας η κατάσταση σχετικά με το θέμα αυτό ευρίσκε­ται πλέον εκτός ελέγχου. Δεν αρκεί ο καταιγισμός των εντυπώσεων και των ερεθισμών που δέχονται τα παιδιά από την αναίσχυντη εμφά­νιση και την προκλητική γύμνια ανδρών και γυναικών, που τείνει να γίνει θεσμός, ως και από την πορνογραφική υστερία ιδιαίτερα των καναλιών της τηλεοράσεως, οι σοφοί παιδαγωγοί των καιρών μας, ουσιαστικά όμως καταστροφείς της νεολαίας, προγραμματίζουν την εισαγωγή στα σχολεία και τη διδασκαλία του μαθήματος της «σε­ξουαλικής διαπαιδαγώγησης». Η σοφή παιδαγωγική παράδοση των Πατέρων μας στο θέμα αυτό προσπαθεί να ελέγξει τους ερεθισμούς και τις εντυπώσεις, ώστε οι νέοι κατά το δυνατόν ήρεμοι και απερίσπαστοι να ασχοληθούν δημιουργικά με την παιδεία και την μάθη­ση αφ’ ενός, και αφ’ ετέρου να γευθούν τις χαρές αυτής της περιοχής μέσα στον ευλογημένο θεσμό του γάμου, ο οποίος έτσι και σε φυσικό επίπεδο παραμένει πηγή χαράς και ευφροσύνης. Οι σημερινοί απαίδευ­τοι παιδαγωγοί δεν αφήνουν ήσυχους τους νέους ούτε μέσα στο σχο­λείο, όπου θα έπρεπε να είχαν αποκλεισθή οι πειρασμοί και οι ερε­θισμοί, για να λειτουργεί η παιδεία ως ευγενική διέξοδος και κατάλλη­λος εργαστηριακός χώρος για τη σπουδή και τη μάθηση. Πόσοι από τους εκπαιδευτικούς είναι πρόσωπα ηθικά και πνευματικά καλλιεργη­μένα, ώστε να αναλάβουν με σοβαρότητα και ευθύνη το έργο αυτό; Και πόσοι από τους γονείς θα δέχονταν ευχαρίστως αυτή η κατ’ εξο­χήν ιερή και προσωπική περιοχή των παιδιών τους να κακοποιηθεί και να διαστραφεί στα χείλη και στη διδασκαλία του οποιουδήποτε δασκάλου, ο οποίος μπορεί να κουβαλάει στο θέμα αυτό τις δικές του κακές εμπειρίες και γνώμες, ακόμη και διαστροφές; Και τί θα απομεί­νει να μάθουν και να γευθούν οι νέοι μέσα στο γάμο, όταν τα μα­θαίνουν και τα γεύονται έξω από αυτόν; Γι’ αυτό ο γάμος και η οικο­γένεια έχουν χάσει στις ημέρες μας κάθε γοητεία και έλξη, αφού τελικώς αυτός ο ιερός και μοναδικός και προσωπικός δεσμός δύο ανθρώ­πων ετερόφυλων κατήντησε ένας από τους πολλούς δεσμούς που είχαν πριν απ’ αυτόν άνδρας και γυναίκα, συγκριτικά μάλιστα σε χειρότε­ρη θέση, αφού συνδέεται με τα προβλήματα της αναγκαστικής συμβίω­σης και των ποικίλων δεσμεύσεων.

Δεν χρειάζεται διδασκαλία εις τα του γάμου. Είναι αυτάρκης διδάσκαλος η φύση. Ακριβώς όπως δεν χρειάζεται να μάθουμε πώς θα φάμε, και πώς θα πιούμε και πώς θα κοιμηθούμε. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού. Γενεές γενεών ανθρώπων έκαναν γάμους και οικογένειες, και μάλιστα ευτυχισμένες και σταθερές, χωρίς σεξουαλι­κή διαπαιδαγώγηση, η οποία αποτελεί μία ακόμη τορπίλη στα θε­μέλια της παιδείας και της οικογενείας. Τελικώς πιστεύει ο άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος ότι ο γάμος σε νεαρή ηλικία είναι από τα προσφορότερα μέσα όχι μόνον για την αντιμετώπιση του προβλή­ματος της σεξουαλικής επιθυμίας αλλά και για την ευτυχία μέσα στο γάμο.

Πηγή: ΙΧΘΥΣ, vatopaidi.wordpress.com/2009/06/06/σεξουαλική-διαπαιδαγώγηση

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »

Πως θα πολεμήσουμε την υπερηφάνεια, την οργή και την κατάκριση

ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ

Έχετε, καθώς λέτε, υπερηφάνεια, κυριεύεστε από την οργή και πέφτετε στην κατάκριση. Οι δύο τελευταίες είναι θυγατέρες της πρώτης. Αν αποκτήσετε, λοιπόν, ταπείνωση, η οργή και η κατάκριση θα εξαφανιστούν.

Ένα απλό πρακτικό μέτρο για τη συγκράτηση της οργής είναι το να κλείνουμε το στόμα μας και να σωπαίνουμε. Κι ένα άλλο είναι η απομάκρυνση μας από τις αιτίες αυτού του πάθους. Το ίδιο μέτρο είναι καλό και για την καταπολέμηση της υπερηφάνειας. Όσο για την κατάκριση, μόλις σας προσβάλει σχετικός λογισμός, θυμηθείτε τις αμαρτίες σας. Έτσι ο λογισμός θα υποχωρήσει.

Με κάθε μέσο και τρόπο να πολεμάτε εναντίον αυτών και όλων των άλλων παθών, αποκρούοντας άμεσα τις προσβολές των λογισμών και ζητώντας την ενίσχυση του Κυρίου με την προσευχή.

(Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, Χειραγωγία στην πνευματική ζωή, Ι. Μ. Παρακλήτου, Έκδ. ε΄, σ. 139)

Πηγή: vatopaidi.wordpress.com/2009/06/06/πωσ-θα-πολεμησουμε-την-υπερηφανεια-τη

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Όποιος αγαπά δεν έχει ποτέ μοναξιά

Όποιος είναι αληθινά ταπεινός δεν έχει κανένα φόβο. Αυτός που αγαπά το Θεό και το συνάνθρωπο και όταν είναι μόνος δεν είναι μόνος. Ο ταπεινός έχει ασφάλεια, αφοβία, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, πραότητα, αγαθοσύνη, εγκράτεια, ελευθερία, χάρη. Ένας γνήσιος χριστιανός που αγαπά, προσφέρεται, θυσιάζεται, ζει για τους άλλους, δεν μπορεί να μην είναι ταπεινός. Ο αληθινά ταπεινός χαίρεται περισσότερο να δίνει παρά να παίρνει. Δεν έχει απαιτήσεις από τους άλλους. Τους υπομένει, τους αποδέχεται, τους καλοδέχεται, προσεύχεται γι’ αυτούς. Έτσι δεν στενοχωρείται. Στενοχωρούμεθα με τους άλλους γιατί έχουμε πολλές απαιτήσεις από αυτούς. Είμαστε αρκετά αυστηροί μαζί τους, ενώ με τον εαυτό μας είμαστε αρκετά επιεικείς. Θέλουμε μόνο να μας προσέχουν, να μας ακούν, να μας αγαπούν. Είμαστε φειδωλοί στην προσοχή, στην ακοή, στην αγάπη απέναντι των άλλων. Αποζητάμε την εκτίμηση, τον έπαινο, το πλήρες ενδιαφέρον των άλλων. Εμείς όμως είμαστε τσιγγούνηδες σε προσφορά.

Στεναχωριούνται εύκολα οι άνθρωποι, αποθαρρύνονται, απογοητεύονται, θλίβονται και μελαγχολούν, γιατί η πίστη τους δεν είναι θερμή, η εμπιστοσύνη τους στο Θεό είναι χαλαρή κι η ελπίδα τους απομακρυσμένη. Ο πιστός έχει πληροφορία βεβαιότητος, ενισχύσεως, εμπιστοσύνης και ελπίδος. Δεν σημαίνει ότι δεν έχει προβλήματα, αλλά τα προβλήματα τα αντιμετωπίζει ελπιδοφόρα. Η ελπίδα στον Παντοδύναμο και πανταχού παρόντα Θεό χαρίζει στον πιστό ειρήνη, γαλήνη, ηρεμία, παρηγορία, έλεος. Γέροντες και γερόντισσες παλαιότερων εποχών με μεγαλύτερα και περισσότερα προβλήματα οπωσδήποτε, έκαναν με νόημα το σταυρό τους, καρτερούσαν φιλότιμα, υπόμεναν επίμονα και το «πρώτα ο Θεός» ή «έχει ο Θεός» ή «δόξα τω Θεώ» δεν ήταν διόλου σχήμα λόγου. Οι σημερινοί φουσκωμένοι από έπαρση άνθρωποι θεωρούν μεγάλη ντροπή να σταυροκοπηθούν ή να επικαλεσθούν το Θεό και πιστεύουν πως η ευφυΐα τους, η πολυγνωσία τους, η πολυπραγμοσύνη τους θα λύσει όλα τους τα προβλήματα. Να που όμως δεν τα λύνουν και είναι γεμάτες οι τσέπες τους αγχολυτικά, αναλγητικά, καταπραϋντικά, αντικαταθλιπτικά και υπνωτικά.

Όσοι δε πίστεψαν στη θεοποιημένη λογική τους και στο υπερφίαλο εγώ τους πλανέθηκαν από μία επικίνδυνη αυτάρκεια, ένα μοντέρνο χριστιανισμό μιας φαρισαϊκής αγιότητος κι έγιναν παίγνια δαιμόνων. Η αγιότητα δεν είναι ποτέ αταπείνωτη, υποκριτική, εγωκεντρική, αφιλάδελφη και απομονωμένη. Οι άγιοι δεν πιστεύουν στον εαυτό τους και στα έργα τους αλλά ελπίζουν και επικαλούνται συνεχώς το άπειρο έλεος του Πανάγαθου Θεού. Οι άγιοι παρακινούν κι εμάς τους αμαρτωλούς να συγκινηθούμε και να συνετισθούμε από τα παραδείγματα των μεγάλων αμαρτωλών που μετανόησαν και έγιναν άγιοι…

( Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Η εύλαλη σιωπή, Εκδ. Εν πλώ, σ. 56-58. (Αποσπάσματα).

Πηγή: vatopaidi.wordpress.com/2009/06/04/όποιος-αγαπά-δεν-έχει-ποτέ-μοναξιά

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »
 
Related Posts with Thumbnails