Φαίνεται ότι η τελειότερη από όλες τις ευλογίες του Θεού είναι η ειρήνη, που είναι η σταθερότητα της θελήσεως που κυριαρχεί μέσα μας και μας κατευθύνει στο αγαθό. Ώστε ο ειρηνικός άνθρωπος έχει ως χαρακτηριστικό τα σεμνά ήθη. Αντίθετα, εκείνος που πολεμείται ακόμη από τα πάθη του, δεν έχει ακόμη την ειρήνη του Θεού, που ο Κύριος έδωσε στους μαθητές του, την οποία «δεν μπορεί να κατανοήσει κανένας νους ανθρώπινος ή αγγελικός» (Φιλ. 4, 7) και η οποία θα περιφρουρήσει τις ψυχές εκείνων που την αξίζουν. Αυτή την ειρήνη εύχεται στις εκκλησίες του Χριστού και ο Απ. Πέτρος λέγοντας: « Μακάρι να πληθύνουν και να περισσεύσουν σε σας η χάρη και η ειρήνη» (Α΄ Πετρ. 1, 2). Ας αγωνιστούμε λοιπόν κι εμείς με γενναιότητα για να συντρίψουμε το σαρκικό και κοσμικό φρόνημα που είναι «εχθρικό προς το Θεό» (Ρωμ.8,7) και, αφού επικρατήσει στη ψυχή μας κατάσταση γαλήνης και αταραξίας, να ονομασθούμε «υιοί ειρήνης» (Λουκ. 10,6) και να λάβουμε την ευλογία του Θεού με ειρήνη, στο όνομα του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας.( Μ. Βασιλείου, ΚΗ΄ Ψαλμός, .8)
Πηγή: vatopaidi.wordpress.com/2009/06/10/η-ειρηνη-τησ-ψυχησ-μεγάλου-βασιλείου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου